Haagwinde

Haagwinde (Calystegia sepium) is een plant van de windefamilie (Convolvulaceae). Ook zoete aardappel is lid van deze familie.

In de winter zijn de ondergrondse witte wortelstokken van de haagwinde in rust. Pas als in het voorjaar de daglengte toeneemt en de temperatuur stijgt, komen de klimmende stengels van de haagwinde boven de grond.
Behalve klimmende stengels maakt haagwinde ook niet klimmende, plat op de grond liggende stengels. Vanuit deze horizontaal groeiende, vertakkende scheuten groeien nieuwe wortels omlaag en ontstaan nieuwe haagwindeplanten. Op die manier kan een haagwindeplant snel een grote oppervlakte koloniseren.
Daarnaast gaan de klimmende stengels bloeien met de karakteristieke witte bloemen (pispotjes). Eventueel gevormde zaden helpen bij de verspreiding van nieuwe haagwindes.

Haagwinde is in de moestuin een ongewenste plant.
Het is van belang zo vroeg mogelijk in het seizoen opkomende scheuten met zo veel mogelijk wortel te verwijderen. Blijf opkomende scheuten weghalen. Als tijdens het spitten de witte wortels zichtbaar zijn, is zorgvuldig uitrapen aan te raden. Elk stukje wortel, dat in de grond achterblijft, zal opnieuw uitgroeien. Wortels die in het zonlicht aan de oppervlakte liggen, sterven af.

Akkerwinde (Convolvulus arvensis) is een kleiner en lager groeiend broertje van de haagwinde. Op een enkele tuin na komt akkerwinde in Jeugrubbenhof niet voor. Soms vind je in onze tuinen een klimplant, die lijkt op een miniatuur haagwinde. Het is de zwaluwtong, behorend bij de duizendknoopfamilie.

Als sierplant zijn niet winterharde windes te koop. De bloemen zijn dan niet wit, maar hebben prachtige kleuren. Deze planten zijn niet vorstbestendig en kunnen dus niet woekeren. Uit zaden kun je deze planten eenvoudig opkweken.

Haagwinde groeit in de regel op voedzame, stikstofrijke grond.
Soms zijn de pijlstaartrupsen van de windepijlstaartvlinder op haagwinde te vinden. Het is een trekvlinder, die in gunstige jaren (zuidenwind) vanuit Afrika onze streken bereikt.