Stinkende gouwe

In tuin 2 van Jeugrubbenhof bloeien rechts van het toegangspoortje gele bloemen. Het zijn de bloemen van de stinkende gouwe. Als je goed kijkt naar de bloemen, zie je meer kroonblaadjes dan gebruikelijk. De bloemen zijn min of meer gevuld. Toch beschikken ze nog over stamper en meeldraden. Als de planten de kans krijgen, vormen ze talloze zaden. Die zaden hebben een klein aanhangsel, het zogenaamde mierenbroodje.

Blijkbaar is dat aanhangsel voor mieren heel smakelijk. Door met de zaden te slepen verspreiden de mieren de zaden naar andere plekken. Dus is het raadzaam de planten meteen na de bloei iets terug te snoeien, zodat zaadvorming beperkt optreedt.

Als je een stukje van de plant afbreekt, zie je op het breukvlak geel sap verschijnen. Dat sap en ook de plant bevat alkaloïden. En dat zijn giftige stoffen. Stinkende gouwe is onderdeel van de papaverfamilie.

Aan stinkende gouwe zijn allerlei medicinale eigenschappen toegeschreven. Voorzichtigheid is geboden vanwege de giftigheid. De plant wordt ook wrattenkruid genoemd. Wratten kunnen na verloop van tijd verdwijnen als het geeloranje melksap erop gesmeerd wordt.

Stinkende gouwe( Chelidonium majus ) is als kant en klaar homeopathisch middel te koop. Gebruik het echter alleen via een arts of een fytotherapeut.