Snoeien

Wintersnoei

Het meest veilige tijdstip voor wintersnoei van de druiven is ná de bladval, maar vóór de kortste dag. Meestal komt dat neer op de eerste helft van december, bij vorstvrij weer.
De dikkere gesteltakken laat je met rust. Die vormen immers het geraamte van de struik. Alle dunne zijtakken van die gesteltakken worden teruggesnoeid. Een stukje van zo’n 6 cm van die zijtakken blijft zitten. Aan de basis van die stukjes zijtak, dicht tegen de dikkere gesteltak aan, bevinden zich de ogen (knoppen). In het voorjaar groeien die knoppen uit tot nieuwe zijtakken, waaraan de druiventrossen verschijnen.

Zomersnoei
Na de kortste dag (rond 21 december) is het verstandig druiven niet meer te snoeien. De sapstroom komt, zeker in een zachte winter, al heel vroeg op gang. Het resultaat van snoeien kan dan zijn, dat de druivenstruik sap gaat verliezen (bloeden) uit de verse snoeiwonden!
In het voorjaar komt de groei op gang. Het is dan rustig afwachten, totdat de eerste bloemtrossen zichtbaar worden aan de nieuw gevormde zijtakken. Wacht tot de bloei klaar is. De zijtakken zijn dan al wat langer en soms zijn in de oksels van de bladeren piepkleine zijtakjes te zien. Dat is het moment om de zijtakken drastisch te snoeien. Achter elke eerste druiventros wordt na twee bladeren de rest van de zijtak weggeknipt.

Als in een bladoksel een “dief” (klein zijtakje) zichtbaar is, wordt dat meteen uitgebroken.

Is de zomersnoei klaar, dan zitten aan de gesteltakken zijtakken van 30 tot 50 cm en aan elke zijtak slechts één tros druiven. Straks, bij de wintersnoei, gaan die zijtakken er weer voor het grootste deel af.

Zijtakken die niet dragen (zonder druiven) worden helemaal weggeknipt, net als takken met hele kleine trossen. Dood hout kun je beter ook wegknippen. Dun uit als een kluwen takken dicht op elkaar zit. Laat de sterkste takken zitten en zorg voor een evenwichtige verdeling van takken.

Maak snoeiwonden zo klein mogelijk (haaks op de tak knippen). Gebruik schoon en goed geslepen gereedschap.